
Romige aardappelgratin met romanesco, gruyère en salie
Ik wist al wel even van het bestaan af, maar eigenlijk pas sinds het laatste jaar heb ik romanesco echt ontdekt. De oneindige symmetrisch torentjes fascineren me. Eigenlijk net een beetje zoals met een spiegel in een spiegel. Je blijft ernaar kijken. Dat heb ik ook met een romanesco. Ik doe ook altijd enorm mijn best om de groente, met alle torentjes nog heel, thuis te krijgen. Dat blijkt nogal een uitdaging. Ik ben niet zo'n nette boodschappeninpakker en -vervoerder. Mijn schatje kan dat beamen. Toetjes komen niet altijd heel aan of ze zijn door elkaar geschud met een bovenkant die niet meer mooi intact is. Brood ligt onderop in de tas en een zakje rucola is soms bijna moes, als het de koelkast in gaat. Woonden we maar in de VS. Dan is er een jongen of meisje bij de kassa, die je boodschappen inpakt. Ik ga er gemakshalve maar vanuit dat zij uitvoerig getraind zijn en precies weten wat onderop gaat en welke producten je bovenop legt. Maar goed, dit was even een klein zijspoor. Romanesco is familie van de bloemkool en lijkt in de verte ook wel wat op broccoli. Toch vind ik de knalgroene groente, met die gekke torentjes, veel lekkerder. Een tijd geleden maakte ik er een keer een Thaise groene curry mee. Wauw dat was heerlijk. Met kokosmelk, citroengras, aubergine en koriander. Soms bak ik de roosjes op in wat roomboter, samen met andere seizoensgroenten, ui en knoflook. Nu maakte ik er een aardappelgratin mee. Best een winterse en stevige ovenschotel eerlijk gezegd. Heel geschikt na een middag schaatsen of skiën. Alhoewel, niet in mijn geval. Dat soort activiteiten zijn niet echt aan mij besteed. Bij wijze van spreken dus. Misschien komt dat gevoel ook wel door de gruyère die ik toevoeg. Dat associeer ik met kou, sneeuw, Zwitserland en wintersport. Ik maak zelf een bechamelsaus. De melk die ik gebruik breng ik op smaak met knoflook, sjalot en verse salie. Een half uurtje laten trekken, daarna zeven en je hebt een geweldige basis voor je eigen saus. Op de bodem van mijn ovenschaal doe ik eerst schijfjes aardappel, daarna romanesco, vervolgens de bechamelsaus erover schenken en lekker royaal gruyère strooien. En? Hoe lijkt het je, deze romige aardappelgratin? Ik ben benieuwd!

lets get
cooking
- 500 ml melk
- 1 sjalot, zonder schil en gehalveerd
- bosje salie
- 1 teen knoflook, zonder schil en gekneusd
- 50 gr roomboter, ongezouten
- 50 gr bloem
- peper en zout
- 1 romanesco, in kleine roosjes
- 750 gr aardappels, vastkokend en in schijfjes
- roomboter
- 150 gr gruyère, geraspt
- bosje salie, enkel de blaadjes


